Gdy proces indywiduacji jest zakończony, z psychiki wyłania się nowy, najważniejszy archetyp: jaźń. W tym momencie anima i animus, czyli symbol nieświadomości i wszystkich archetypów, tracą swą moc, uwalniając do psychiki ogromną dawkę energii psychicznej, czyli libido. Libido zatrzymuje się w „strefie zmierzchu”, gdzie pełni funkcję pomostu między świadomymi i nieświadomymi elementami psychiki. Wyrazem harmonii powstającej w rezultacie zażegnania konfliktu pomiędzy przeciwnymi stronami natury, między tym, co świadome, a tym, co nieświadome, jest jaźń. Ego czy persona obracają się wokół jaźni, która jest teraz rdzeniem psychiki i źródłem całej jej energii.