Zaawansowane badania nad snem dowiodły, że faza REM jest niezbędna dla ludzkiego organizmu. Ludzie, którzy na ochotnika zgłosili się do eksperymentu i wyrazili zgodę na to, by ich obserwowano podczas snu w laboratorium, reagowali bardzo negatywnie, kiedy nie pozwalano im dokończyć żadnego z okresu REM. Stawali się nerwowi, poirytowani i niekonsekwentni w zachowaniach. Spali źle i niespokojnie.
A więc nasuwa się następujący ogólny wniosek: sen Jest konieczny, a szczególnie ta część snu, która wiąże się z marzeniami sennymi Wielu uczonych sądzi, że JEDYNYM POWODEM, DLA KTÓREGO ŚPIMY, JEST MOŻLIWOŚĆ ŚNIENIA.
Niemowlęta, które śpią 16-18 godzin na dobę, większą część tego czasu spędzają w stanie REM. Czy to znaczy, że cały czas śnią? A jeśli tak, to o czym? Czy ich nieświadomość potrafi czerpać z nieświadomości zbiorowej wystarczająco dużo zgromadzonych tam informacji, by przygotować każde dziecko do jego nowego życia?
A co z pozostałymi ludźmi? Po co śnimy?
Może śnimy po to, by nasza nieświadomość mogła rozwiązywać i analizować problemy i wydarzenia minionego dnia, dodając je jako materiał wypełniający sieciowy system nieświadomości zbiorowej?
Być może obrazy senne to metoda, za której pomocą nasz nieświadomy umysł radzi sobie z problemami, pomagając nam w skutecznym porozumiewaniu się z otoczeniem. Innymi słowy, może przynajmniej niektóre sny są próbą przezwyciężenia naszych trudności dzięki wykorzystaniu zasobów nieświadomości zbiorowej – ogólnego, skumulowanego doświadczenia całej ludzkości, w którym wszyscy mamy swój udział na tym poziomie!
Z tego powodu pozbawianie kogoś snu, zwłaszcza okresów REM, jest ogromnie szkodliwe dla jego zdrowia i samopoczucia. Znaczący jest fakt, że jedną z pierwszych oznak choroby psychicznej są wyraźne zaburzenia snu.
Ale czym są marzenia senne? Co jest ich przyczyną I w jaki sposób powstają? A co najistotniejsze, jakie mają dla nas znaczenie w życiu na jawie?