Gdy Freud przyszedł na świat w 1856 roku w Austrii, psychologia znajdowała się jeszcze w powija¬kach. Narodziła się zaledwie sześć lat wcześniej, 22 października 1850 roku, kiedy to niemiecki profesor Gustav Theodor Fechner stwierdził, że można w sposób naukowy dokonać pomiaru umysłu 1 Jego stosunku do materii. Dziesięć lat później Fechner napisał swe słynne dzieło Elemente der Psychophysik, w którym zapoznał cały świat ze swoją techniką mierzenia procesów myślowych.
Badania Fechnera kontynuował Wilhelm Wundt; głównym przedmiotem jego zainteresowań były wrażenia zmysłowe. Przeprowadził liczne eksperymenty, podczas których próbował dokonać rozbioru poszczególnych doświadczeń na elementy składowe, jakimi były wrażenia. W czasie owych eksperymentów jego uczniowie obserwowali w laboratorium błyski światła, słuchali metronomów i kłuli się wzajemnie igłami. Mieli potem dokonać analizy tego, co słyszeli, widzieli i czuli. Pierwszą pracę Wundta, Grundzüge der physiologischen Psychologie, opublikowano w 1874 roku.
Pionierska praca Fechnera i Wundta zainspirowała wielu uczonych po obu stronach Atlantyku. W Stanach Zjednoczonych William James, znakomity brat powieściopisarza Hemy’ego Jamesa, zwrócił uwagę na ludzką świadomość, którą uznał zarówno za ciągłą, jak i selektywną. Jego wspaniałe dzieło, The Principles oj Psychology, opublikowane w 1890 roku, nadal służy uczniom szkół średnich jako podręcznik.